De Rotterdamse straatdokter Marcel Slockers verdedigde dinsdag succesvol zijn proefschrift Sterfte, Ziekte en Toegang tot Zorg bij Dak- en Thuislozen. ‘De toegang tot zorg voor dak- en thuislozen moet op veel punten beter’, vat Marcel Slockers samen. ‘Er is een speciale regeling voor onverzekerdenzorg, maar de meeste van zorgmedewerkers kent deze regeling niet. Hierdoor worden dak- en thuislozen vaak onterecht weggestuurd bij SEH’s. Om de implementatieproblemen te verhelpen, kan het stroomschema uit mijn proefschrift van pas komen.’
Meer dan één op de vier dak- en thuislozen sterven een onnatuurlijke dood. Bij de helft komt dit door moord of zelfmoord. Uit de analyse van Marcel Slockers blijkt dat dit drastisch kan worden teruggebracht. Het Plan van Aanpak Maatschappelijk Opvang van de gemeente Rotterdam bood daklozen op grote schaal inkomen, huisvesting en zorg. Dit halveerde het aantal moorden en zelfmoorden. ‘Deze cijfers laten zien waarom het voorkomen en verhelpen van dakloosheid brede aandacht verdient’, concludeerde de straatdokter tijdens zijn promotie.
De kersverse doctor ontving veel complimenten vanuit de promotiecommissie voor zijn maatschappelijke betrokkenheid en activistische onderzoek. Zijn laatste stelling tijdens de ceremonie was dan ook: ‘Het schrijven van een proefschrift en het publiceren van artikelen helpt tegen innerlijke onrust.’ Inmiddels is de afdeling maatschappelijke gezondheidszorg bezig met een vervolgonderzoek. Marcel Slockers blijft hierbij betrokken.
On Feb 10, 2021 Prof Alex Burdorf had the honour to deliver the annual CEDRIS lecture, aimed at improving the position on the labour market of those with a handicap or limitation. See the full lecture on:
Epidemioloog en wiskundig modelleur Luc Coffeng heeft een prestigieus fellowship toegekend gekregen van het Netherlands Institute for Advanced Study.
Coffeng krijgt het Distinguished Lorentz Fellowship 2021/22 voor zijn onderzoek naar infectieziektebestrijding. Hij is gespecialiseerd in het modelleren van de verspreiding van infectieziekten, van wormen tot covid-19.
Gedrag integreren
Het fellowship geeft Coffeng de tijd en de middelen om een nieuw type model te ontwikkelen, waarin wiskundige modellen en modellen voor menselijk gedrag zijn samengevoegd. ‘Ik kijk hier ontzettend naar uit. Het is heel uitdagend om menselijk gedrag te integreren in epidemiologische modellen. Ik ben heel dankbaar dat ik nu de kans krijg om hierover nauw samen te werken met experts uit de sociale en natuurwetenschappen.’
Coronacrisis
De coronacrisis laat volgens Coffeng goed zien hoe belangrijk menselijk gedrag is bij de verspreiding van een infectieziekte. ‘Er is een constant en complex samenspel tussen hoe de ziekte zich verspreidt en hoe mensen hierop reageren. Als het lukt om de ziekte iets terug te dringen, neemt het ervaren risico op infectie af en gaan mensen meer risico nemen. Dit gedrag kan weer leiden tot een heropleving van het virus en een toename van gevoelsmatige risico om geïnfecteerd te raken.’
Distinguished Lorentz Fellowship
De Distinguished Lorentz Fellowship wordt jaarlijks toegekend aan een vooraanstaande wetenschapper die perspectieven uit de geesteswetenschappen, sociale wetenschappen, natuurwetenschappen en technologische wetenschappen samenbrengt. Het is opgezet door het Netherlands Institute for Advanced Study (NIAS-KNAW) en het Lorentz Center Leiden. De prijs bestaat uit een fellowship bij het NIAS, een internationale workshop bij het Lorentz Center en een persoonlijke prijs van € 10.000
It has always been a lifegoal of me to make an impression on people’s lives. It’s what made the choice for me to pursue a medical career, and even much so, to do medical research. What day-to-day patient care lacks for me, is systematic reflection, and the ability to ascertain ground-truths. Therefore, the PhD in the medical decision making group at the department of Public Health is a match made in heaven for me.
The digital revolution in medicine has the great promise to make health care more efficacious, effective, and efficient: to treat patients with interventions that show the desired result, that work in practice, and are cost-effective. The premise is that by using large datasets of routinely collected data, we can optimize health care. In my PhD, I explore multiple ways to translate those data into knowledge, with the focus on acute medicine: general trauma, traumatic brain injury, and in-hospital cardiac arrest. The main three questions I try to answer in my thesis are 1) what is the current practice, and what outcome is the result of current practice?; 2) what is the best practice, or what should we do?; and 3) what patients are at risk, or: who do we need to prioritize?.
I will complete my thesis this year, next to finishing medical school. After that, I would like to continue in the direction of intensive care, without losing touch with my research. I know that combining everything will not be possible, but at least I’m going to try.
The city of Rotterdam has a rich history of organising sport events. Since 2010, the explicit goal is to increase recreational sport participation, and additional policies were implemented aiming towards more engagement of citizens. Three of the ten events were followed by an increase in sport participation 1 year after the event was organised, whereas one event was followed by a decrease. Only the increase in recreational cycling following the Tour de France Grand Depart in 2010 sustained up to 5-years after the event. We found some evidence that a city with a clear ambition to target sport participation via the hosting of elite sport events may influence sport participation among the general population. A careful selection of the type sport activity promoted through hosting elite sport event seems important, given that not all events were followed by an increase in sport participation. Further research is needed to identify the type of activities needed to reach the population, and to identify the elements of these activities that contribute to increasing sport participation.
Research output in an animated GIF: The evaluation of Rotterdam sport event policies, summarised in 3 minutes
Linked-in: https://www.linkedin.com/feed/update/urn:li:activity:6732299324736188416/
Twitter: https://twitter.com/FamkeMolenberg/status/1326522784340697088
Upon arrival at Erasmus MC blue lines, banners and posters of the smoke-free generation greet you. Smoke-free zones are an important factor in the road to a smoke-free generation. What’s being done at MGZ to contribute to a future without smoking? In the video below two projects are highlighted.
PERSIST
“More doctors smoke Camels than any other cigarette”, a slogan luckily no longer in use. Health care personnel is usually well aware of their exemplary role in healthy behaviour and during the implementation of the smoke-free zone. In order to support employees in smoking cessation, Erasmus MC offers free group-based smoking cessation training. Group training combined with financial incentives has proven to be effective in supporting participants to reach sustained abstinence, but room for improvement remains. The PERSIST-trial aims to investigate the effect of personalised incentives on smoking cessation, using personal characteristics to advise participants what type of incentive would suit them best. More detail is available at https://bmjopen.bmj.com/content/10/9/e037799.abstract
Growpad
If smoking a cigarette is the only moment of peace you have, why would you quit? Financial issues, imminent eviction or job insecurity are stressful factors, especially when faced simultaneously. According to the theory of scarcity such stressors will take up cognitive bandwidth, leaving less room for healthier behaviour. The Growpad project investigates in close collaboration with social care organizations de Uitvoeringsbrigade and Bureau Frontlijn what happens if such stressors are reduced. By strengthening capacities of participants, can we decrease stress, increase cognitive bandwidth and ultimately create more space for healthier behaviour? Unique in the Growpad project is its focus on health behaviour without intervening on the behaviour itself, but instead addressing the underlying factors that sustain it.
Er wordt te weinig nagedacht over het hoe en waarom van de opkomst en neergang van ziekten. Dat zegt prof. dr. Johan Mackenbach in zijn afscheidsrede die hij uitsprak op 23 oktober.
In de rede neemt Mackenbach je mee door de geschiedenis van veertig ziekten. Hij poneert een opvallende stelling: ziekten komen niet van binnenuit, maar zijn vaak man made.
Covid-19
Ook beschrijft hij de paradoxen van vooruitgang. En hij schijnt zijn licht over de Covid-19 pandemie. Hoe zullen we daar over 20 of 50 jaar op terugkijken?
Bekijk de afscheidsrede hieronder of via YouTube.
36 jaar Erasmus MC
Prof. dr. Johan Mackenbach is 36 jaar werkzaam geweest bij het Erasmus MC, bij de afdeling Maatschappelijke Gezondheidszorg. Op grond van zijn verdiensten voor de volksgezondheid werd hij ter gelegenheid van zijn afscheid benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau. Tevens ontving hij van de Raad van Bestuur de Erasmus MC penning voor zijn verdiensten voor het Erasmus MC.
In this week of sustainability we proudly present our activities on sustainable MGZ, see this short clip (in Dutch) about the Green Deal that Erasmus MC has signed, with employees of MGZ explaining illustrative examples.
“Public health seems abstract but is all about people” This sentence stems from a song I wrote for the cabaret we performed during the 25th anniversary of MGZ in 1995. At that time I had been working for 10 years in this fascinating field and since then another 25 years have past and almost brought us at our 50th anniversary.
I got acquainted with public health research one year after my graduation as a medical doctor. During my studies I got convinced that collective measures to prevent disease and improve health care would bring more benefits than only treating individual patients in a badly organized system. I was attracted by the perspective to gain societal impact with a project in the field of injury epidemiology and prevention, which led to my PhD thesis and the development of a research group. In collaboration with many partners we were able to do innovative research into the burden of injury combined with research with a direct link to practice to improve the safety of children, the elderly, patients and homeless people.
With great pleasure I have always combined research with educational activities, which once brought me the ‘teacher of the year award’ of Erasmus MC medical students. Over the years public health has grown into adulthood in the training of medical students, of which a rapidly growing number recognizes its importance. Since many years innovating education, teaching medical students and leading the Education and Training Section of MGZ is my main task and I love it. Working at our department for almost 35 years now has strengthened my convincement that we can contribute a lot to the health and happiness of the most vulnerable people around us. We can contribute by our research, but even much more by educating young talented persons who disseminate our lessons to society.
Hoe ziet het leven van een onderzoeker eruit? Benjamin Gravesteijn, onderzoeker aan de afdeling Maatschappelijke Gezondheidszorg wil middelbare scholieren en jonge studenten hier een zo realistisch mogelijk beeld van geven.
Hoe? Middels Bloggen en vloggen over wat hij doet en wat hem bezig houdt. Gravesteijn doet dit via Faces of Science, een programma van de KNAW, met als doel om jongeren warm te maken voor de wetenschap.
Benoemd
De Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (KNAW) heeft Gravesteijn onlangs benoemd tot één van de Faces of Science. Gravesteijn: “Het programma is ontstaan uit een noodzaak tot representatie. De afstand tussen een middelbare scholier of jonge student en professor is groot. En jongeren zien vooral de professoren in de media. Om een beeld te geven van wat voor werk onderzoekers doen en jongeren toch warm te maken voor de wetenschap, benoemd de KNAW onderzoekers die oa op sociale media laten zien wat hun werk inhoudt.”
Besliskunde
Als PhD onderzoeker houdt Gravesteijn zich bezig met besliskunde in de acute zorg. Ongevallen of reanimaties bijvoorbeeld worden gekenmerkt door keuzes maken onder veel onzekerheid. “In mijn promotie probeer ik met veel data die standaard al wordt verzameld die onzekerheid wat kleiner te maken. Wat voor behandelingen geven we nu? Wat voor behandelingen werken nou écht? Wie zouden we als eerste moeten helpen?”
Impact
Gravesteijn wil met zijn benoeming twee dingen te bereiken: “Ik hoop dat jonge mensen inzien dat je met wiskunde en statistiek impact kan maken op het leven van mensen. Ook wil ik mensen laten zien dat je zelf altijd zelf moet blijven nadenken bij het interpreteren van data.’’
Kijk hier naar wat Gravesteijn doet.
Een publicatie van het Erasmus MC